تو این یک هفته ای که اینترنت قطع بود، گوشیم را فقط یکبار شارژ کردم و این احتمالا مهمترین مزیت قطع یک هفته ای شبکه بود.مصرف برق کمتر،مصرف بنزین کمتر.خلاصه مسئولین بهترین فکر را کردند.هم بنزین را گران کردند،هم اینترنت را قطع کردند. تمرین خوبی بود.اصلا اینترنت می خواهیم چکار؟ چرا پول بدهیم آیفون بخریم؟ همان گوشی های نوکیای قدیمی که بهشان می گفتند گوشت کوب، برای ما کافیست. همین که توی کوچه و خیابان از حال و احوال هم باخبرشویم برای ما بس است. اینترنت هم فقط مایه ی دوری ما از معنویات است.بگذریم که خودشان، منظورم همان بالابالایی هاست، تو این مدت خوب از اینترنت استفاده ها کردند. راستی گوگل می خواهیم چکار؟ همین دایره المعارف برای ما عالیست.هرچه لازم داشته باشیم توی آن هست. اگرهم چیزی تویش نبود،پس لابد نیازی به آن نداریم. مثلا واژهایی مثل حقوق شهروندی،مسئولیت اجتماعی، آزادی بیان را می خواهیم چکار؟
برای همین تصمیم دارم زمستان امسال را کنار شومینه لم بدهم، قهوه ی داغ را نوش جان کنم، فارغ از دنیا و هرآنچه دور و برم هست، لغت نامه ای دست بگیرم. لغت نامه ای که خبری از واژه های "بی رگ" و "بی غیرت" در آن نباشد.مبادا چیزی را یادم بیاورد! (مازیارمتین)
درباره این سایت